| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Miewam ostatnio ochotę przedzierzgnięcia się tutaj w całkiem inną postać. No wiecie, pituś-bajduś, cześć i strzałka, jesteśmy tu i teraz, jest bądź był jakiś melanż, życie toczy się na maksymalnych obrotach, umieramy młodo, kurtyna, oklaski, dziękujemy za kwiaty i takie tam. Ciekawe. Trzeba spróbować.
Nie lubię wracać do domu po tym, gdy jakiś czas spędziłem z ludźmi mi bliskimi, których szczerze lubię. I nie ma znaczenia czy jest to kilkudniowy wypad, jednodniowa wycieczka, długa rozmowa czy wspólna impreza. Naprawdę nie lubię wtedy wracać do domu, bo rozglądając się widzę i czuję całym sobą pieprzoną pustkę.
Słowa są tylko słowami. Nie można trwać wiecznie w niewolniczym uchwycie czegoś, czego nie możesz dotknąć, posmakować, poczuć prawdziwie.