| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
| 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
„…never be the same…” – wciąż dźwięczą w myślach te słowa. Całe szczęście, bo spotkać kogoś takiego samego jak ja? Brrr, okropność. Owszem, początkowo byłoby to dość zabawne. Tak, to niezły ubaw spojrzeć na siebie swoimi oczami i widzieć siebie takim, jakim było się wówczas naiwnym i głupim. Niczym nieporadny błazen na arenie cyrkowej.
Obecnie nie padłyby żadne słowa, żadne rady czy przestrogi. Pozostałoby tylko milczące współczucie.
Stolik, na którym tkwią w bezładzie książki, jakieś czasopismo i telefon. Błądzę wzrokiem po grzbietach z tytułami i zatrzymuję się na dłużej przy jednym z nich. Książka odmienna od pozostałych, bo to ani proza, ani reportaż, ani publicystyka, lecz poradnik: "Jak szkolić własnego psa".
Wydaje się, że - gdy weźmiemy pod uwagę moje obecne położenie - to właściwszą pozycją byłaby "Jak szkolić własne ja".
Powitajmy Nowy Rok jak należy - hucznie, z pompą, nowocześnie, po europejsku i, że tak powiem, kosmopolitycznie:
Happy kurwa New Year!
"Spytał mnie, czy miałem skłonności samobójcze, a ja przyznałem się do tego, aczkolwiek niechętnie. Nie wdawałem się w szczegóły - bo raczej nie było takiej potrzeby - ani też nie powiedziałem mu, że bardzo wiele sprzętów w moim domu stanowiło potencjalne zagrożenie dla mojego życia: krokwie na strychu (oraz dwa drzewa klonowe na podwórzu) aż się prosiły, żebym się na nich powiesił; garaż był świetnym miejscem, w którym mógłbym się otruć tlenkiem węgla; wanna zaś czekała na moment, kiedy się w niej wykąpię z rozprutymi żyłami. Noże kuchenne gotowe były na moje hasło. Śmierć w wyniku ataku serca też była nie najgorsza, zwłaszcza że zwalniała mnie od wszelkiej odpowiedzialności. Chciałem nawet wpędzić się w zapalenie płuc, chodząc po lesie w lodowaty, deszczowy dzień - naturalnie z krótkimi rękawami. Nie przeoczyłem również ewentualności wypadku samochodowego - na wzór Randalla Jarrella - wychodząc na pobliską drogę tuż pod koła ciężarówki. Myśli te wydają się barbarzyńsko makabryczne, niczym jakiś dowcip z serii czarnego humoru - ale są szczere. (...) Jednak w rzeczywistości takie odrażające pomysły, które przyprawiają zdrowych ludzi o dreszcze, są dla umysłu cierpiącego na głęboką depresję tym, co lubieżne mrzonki dla osób o wybujałym popędzie seksualnym." /William Styron - Dotyk Ciemności. Kronika obłędu/