...z serii „czarnych obrazów”. On jeszcze żyje, jeszcze podnosi łeb do góry, jeszcze chce parę chwil, pragnie poczuć... A wokół przeraźliwie pusto, przerażająca pustka. Samotność, która zwala z nóg, pustkowie. Dla mnie ten pies... Wydaje się, że człowiek w pewnej chwili gotów jest poświecić wszystko, byle tylko go ratować, skoczyć mu na pomoc, wyciągnąć go z tej przerażającej pustki. Tak, odrzucić wszystko co się ma, byle tylko ocalić, podać rękę... Czasami takie niemal tępe wpatrywanie się w ten obraz musi wystarczać, bo inaczej rodzą się ciemniejsze myśli, które do niczego dobrego nie prowadzą.
Dodaj komentarz